wunderBlock. Psychoanaliza i Filozofia, nr 1 / 2022
Strony: 69-84
Abstrakt: Autor artykułu przygląda się zjawisku niesamowitego w kontekście rozprawy Freuda z 1919 roku i przywołanego w niej opowiadania Hoffmanna Piaskun, a także z perspektywy wydanej niemal w tym samym czasie pracy Poza zasadą przyjemności (1920), w której twórca psychoanalizy zajął się przymusem powtarzania, traumą i stworzył koncepcję popędu śmierci. Przywołane przez autora inne prace psychoanalityczne – w tym Victora Tauska, Melanie Klein, Wilfreda Biona, Jeana Laplanche’a i Gregorio Kohona – rozszerzają możliwości rozumienia i interpretacji tego, czym jest lub może być niesamowite. W artykule istotnym przedmiotem psychoanalitycznej refleksji jest relacja między żywym i nieożywionym oraz między rzeczywistością psychiczną i rzeczywistością materialną. Autor zajmuje się też niesamowitym w życiu społecznym, a także, odwołując się do pracy Kohona, wpływową rolą, jaką odgrywa niesamowite w naszym doświadczeniu estetycznym.
Słowa kluczowe: niesamowite, identyfikacja projekcyjna, nieświadomość, rzeczywistość psychiczna, scena pierwotna, trauma, przymus powtarzania, popęd śmierci, teoria uwiedzenia, tożsamość, doświadczenie estetyczne, pandemia, obiekty bizarne
O autorze: Zbigniew Kossowski – psychoanalityk szkoleniowy Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego, członek International Psychoanalytic Association i superwizor. Prowadzi psychoanalizę osób dorosłych, jest również psychoanalitykiem dzieci i młodzieży. Prowadzi teoretyczne i kliniczne seminaria z obszaru psychoanalizy.
Licencja:
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez Utworów Zależnych 4.0 Międzynarodowa
